It's worth a shot...

Hi y’all,

Er zijn alweer twee maanden voorbij gevlogen sinds mijn laatste blog! Over 1.5 week ben ik alweer bijna vijf maanden van huis… Gek, hè? Ik heb weer veel mee mogen maken de afgelopen tijd! So, here we go:

Ik woon nog steeds in Yarraville met Sean en Marilou. Sinds drie weken hebben wij ook Sean’s neef, Rennie, in ons huis mogen verwelkomen! Het huis is nu dus vol en het is ontzettend gezellig met zijn vieren! Ook op mijn stage plek gaat alles goed. Ik leer hier iedere dag weer iets nieuws en we krijgen veel verantwoordelijkheid, wat het echt een uitdaging maakt! Ik heb laatst mijn “mid-term assessment” gehad en gelukkig zijn ze nog steeds er blij met me! Daarom heb ik besloten mijn stage met een kleine maand te verlengen. Niet alleen heb ik dan wat extra tijd in Melbourne, maar verdien ik ook nog eens 4 extra studiepunten voor school: Win-Win!

Ook, heb ik de afgelopen maanden weer veel nieuwe mensen leren kennen, maar ook goede vrienden gedag moeten zeggen. Dat is het voor- en nadeel van reizen: Je maakt nieuwe vrienden, maar weet vanaf dag 1 dat je daar ook weer afscheid van zult moeten nemen… Dit is moeilijk, maar hoort er allemaal bij. Het is lastig te bedenken dat ik over een kleine 2/2.5 maand iedereen hier in Melbourne gedag moet gaan zeggen. Met name het Wildlife Tours team voelt als familie. Je bent zo vaak en zo veel samen met die mensen, je kan niet anders dan van ze gaan houden. Het breekt mijn hart nu al om te bedenken dat ik ze gedag moet gaan zeggen...

Daarentegen, besef ik hierdoor ook dat ik mijn eigen familie toch ook wel mis! Ik heb laatst voor het eerst heimwee gehad. Marilou’s moeder en zusje waren hier op bezoek, en om Marilou haar familie zo te zien knuffelen en ze te kunnen laten zien wat wij meemaken deed mij beseffen dat ik mijn lieve papa, mama, broer(tje) en omaatje ook al bijna vijf hele maanden niet heb gezien. Gelukkig zijn hier genoeg mensen die weten hoe dat voelt en hebben mij er gauw weer doorheen kunnen slepen. Natuurlijk mis ik ze nog steeds, net zoals al mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes, maar wat zijn we nu toch blij met Skype, Facetime, Facebook en Whatsapp! Zo blijf je toch gemakkelijker in contact!

Zelfs na 5 maanden in Australië, ontdek ik nog steeds nieuwe, fantastische plekjes maar her-ontdek ik ook de plekjes die ik al ken. Zoals het centrum, bijvoorbeeld. Ik kom daar iedere week, en toch blijf ik me verbazen over hoe prachtig het hier is. Van de kleine laantjes en straatjes met alle kunst en straatmuzikanten, tot aan de torenhoge kantoorgebouwen. Het is hier prachtig. Ook maken we nog veel leuke uitstapjes. Zo ben ik naar het Empire Circus geweest, heb ik een bezoekje gebracht aan de Peninsula Hot Springs, ben ik gaan Tree Surfen in Mornington en heb ik daar ook Cape Schanck ontdekt, heb ik Nemo gevonden in het Melbourne Sealife Aquarium, ben ik naar mijn eerste echte AFL footy game geweest, ben ik op de fiets Williamstown gaan verkennen en heb ik Wilson’s Promontory mogen bewonderen… Vooral dat laatste was een van de hoogtepunten. Jammer genoeg was het weer heel erg slecht (het gaat hier nu richting wintertijd en dus zakken de temperaturen drastisch en regent het hier nogal vaak), maar dit mocht de pret niet drukken. Wát een fantastische plek! Van verlaten stranden, tot ruwe rotsen, de wilde zee, lugubere/mysterieuze bossen en de verschillende soorten wildlife: IT WAS AMAZING. Ik heb in één dag meer Australische dieren gezien dan in mijn hele verblijf hier. We zagen groepen wilde kangoeroes, wallaby’s, emoes, zwarte kaketoes, kookaburra’s, papegaaien/parkieten en wombats! Ondanks de regen was het een fantastische dag.

Het is hier zo ontzettend mooi… Australië heeft voor ieder wat wils: Het heeft een vibrant city- and night life, rustieke plekjes, plattelands dropjes, ruige stranden en haast magische bossen. Ik ben hier nu al vijf maanden, en heb nog geen 10% gezien van wat dit land je te bieden heeft… Dan nog niet te praten over de levensstijl die ze hier hebben. Mensen werken om te leven, waar wij Western people vooral leven om te werken. Ik voel me hier op mijn gemak en voel me hier thuis. Daarom heb ik een definitief besluit genomen: Ik ga na mijn stage rondreizen. Ik ben daarom niet in augustus al terug in ons kikkerlandje. Waarom niet? Ik ben hier nu toch al! Ik heb nu de tijd om het te doen, het werkt met school, ik heb (zoals het er nu naar uit ziet) de financiën en ik ben hier gelukkig… Dit is een unieke kans en die moet je met beide handen aannemen: toch?! Wanneer ik wel terug ga zijn? Wanneer mijn geld op raakt :-) ! Het plan dat ik in mijn hoofd heb zou moeten lukken… maar is helaas niet gegarandeerd. Als mijn plan wèl lukt, zou ik eind oktober terug zijn. Of mijn spaarvarkentje dit zal trekken is de tweede vraag… But it’s worth a shot.

Dus daar zijn we mee bezig! Ik ben nu financieel alles op een rijtje aan het zetten. Het enige probleem is waarschijnlijk de huur voor mijn kamertje in Breda. Als ik mijn kamer in Breda niet onder kan verhuren in september en oktober zou ik voor €900 aan extra kosten hebben. In dat geval zou ik een probleem hebben…. Dus eerst die kamer maar eens zien onder te verhuren!! Daarom een oproep aan jullie allemaal:

MOCHT JE IEMAND WETEN DIE EEN KAMER ZOEKT IN BREDA: LET ME KNOW! Het is maar tijdelijk, maar omdat de scholen in september weer beginnen, zou het voor bijvoorbeeld uitwisselingsstudenten een goeie optie zijn! Alle hulp is welkom :-) !!!!

Nogmaals: Bedankt aan iedereen die nog steeds aan me denken hier in Australië – ik word blij van al jullie persoonlijke berichtjes en smsjes.

Heeel veel liefs,

xo Tess